Sieroszewice
Niewielki dwór zbudowany zapewne około połowy XIX wieku, parterowy, z wejściem ujętym w stosunkowo monumentalny, eklektyczny portyk filarowo-kolumnowy. Poprzeczne, piętrowe skrzydło-tak jak i portyk – dobudowane zostało w późniejszym czasie.
Sieroszewice występują w dokumentach bardzo wcześnie, gdyż już od XII wieku. W 1136 roku pisane Vzorovici, należały do arcybiskupów gnieźnieńskich. W XVI i XVII wieku były własnością Sieroszewskich, w tym, w 1579 roku, Doroty Sieroszewskiej, a w 1618 Krzysztofa Sieroszewskiego. W XVIII wieku Sieroszewice należały do Niemojowskich, Zakrzewskich i jeszcze w XIX wieku Kosseckich, w tym.
w latach 1823-1857, Stefana Kosseckiego, pułkownika wojsk polskich. Od 1883 roku do okresu międzywojennego własność Skórzewskich, a w 1939 roku Pawła Deutschmanna.
W 1939 roku właścicielem był Paweł Deutschmann. Majątek w 1926 roku, należący wtedy jeszcze do Skórzewskich, liczył 310 hektarów.